een man duwt een rolstoel voorthet kind roept onwillekeurigE een toonde man weet niet hoe het kind geniet van de zon.het kind weet niet hoe zwaar haar rolstoel is.de man geeft tegenwichteen steentje springt weg. ik lees de bundel van mijn ex-vriendvreemd hem als ex te duiden:niets is voormalig aan hem.“de wereld doemt voor je open niet achter je”, schrijft hijhij ...
5 april 2022 Een klapmuts is in Nederland bevallen van haar jong. Meestal komen ze enkel in de Noordpoolcirkel voor. Een klapmuts is een soort zeehond. 7 april 2022 Een vrouw zit in de trein en kijkt door het raam naar buiten. We stoppen in een betonnen dorpje. Ze kijkt naar buiten en glimlacht. Het is niet de glimlach van een herinnering. Ik kan niet zien waar ...
We lijken vaak ideeën over de klimaatcrisis te laten sluimeren, maar de noodzaak tot actie is nijpend – tenzij we ons over hebben gegeven aan de suïcidale overtuiging dat het toch al te laat is. Met hun acties lijken politici ons te zeggen; “Inderdaad. We doen het minimale, we nemen slechts cosmetische actie omdat die investeringen verloren zullen zijn omdat over ...
Dear participant of Guerrilla University, It’s been a while ago we met in Vienna. You had been spending many days together, but I arrived one day later as I expected, due to a storm that disrupted the rail network of Germany. Upon arrival, I read to you what I wrote in the train: The Storm How romantic it is to spend a sleepless night because of a big storm which ...
How romantic it is to spend a sleepless night because of a big storm which rips the bright red and orange leaves off their branches, lit by a fiery white full moon! A revery of nature that is inflicting this philosophical restless mental state on the lonely insomniacs. The train to Vienna was indefinitely delayed because of an extraordinary storm. In the ...
Lieve Oona, Ach, het is alweer zo lang geleden dat je me je kaartje stuurde… Zoveel dagen, weken, en het spijt me dat we zelfs maanden dichter bij de dood zijn gekomen. De dood… het is een woord als een zwart gat. Je kunt er van alles ingooien, maar niets dekt de lading. – Nee, ieder concept wordt er gewoonweg door verzwolgen. Het is te groot en te afwezig ...
Soms bevind je je ergens, buiten meestal, en vallen de dingen heel mooi samen. De zon die door de bomen strijkt; het haar van je vriendin die welft in de bries als pensteelstreken die elkaar overlappen; de stad in de verte, blauw wazig en loom grommend als een branding; een aantal opgewarmde stenen, zo een heleboel kleine dingen die zijn zoals strelingen. En dan ...
In ingeslapen kuststadjes of verlopen randgemeenten bestaat er nog een kans om een heemkundig museum tegen te komen, waar poppen in traditionele kledij in alledaagse houdingen staan opgesteld. Ze kneden een brood, wiegen hun baby, plukken een kip of liggen te slapen in hun authentieke bedstee. Deze figuren wakkeren de verbeelding van de bezoeker aan, zodat die ...
“Is dit nu de enige manier waarop ik tegen je zal praten?” Het meisje klonk wat lacherig, wat hem hoorbaar irriteerde. “Je kunt ook in mijn oor komen fluisteren, als je dat wilt.” Het geluid van zijn stem waaide weg, alsof iemand in een halfleeg flesje blaast. Zij plukte aan haar groene jurk en keek naar de lucht, waar zich een gitzwarte wok bevond, die ondanks ...
Een schrijfster last haar woorden aan elkaar met soldeerijzer. Ze werkt dag en nacht aan een boek van ijzeren woorden in staaldraad. Altijd zie je de schitteringen van gloeiend ijzer, wanneer je door haar raam naar binnen kijkt. Ik wandel door de gangen van het huis – een gigantisch huis waar iedereen in woont. Ik wil in bad, en bedenk waar het ...