Lesgeven is zoals het voorschotelen van je eigen gerecht. Het kost heel veel tijd om inkopen te doen (boeken, films en artikels te verzamelen) de ingrediënten te snijden (fragmenten selecteren) en te koken (condenseren, structureren), maar wanneer je het gerecht presenteert is het in een mum van tijd verorberd. Soms vind je zelfs nog restjes die niet werden gesmaakt in de vuilbak.

Een les laat je savoureren, nodigt uit tot proeven en peinzen, maar wanneer het voorbij is, zal ook de nasmaak snel zijn vergeten. Na het diner gaat iedereen weer zijn eigen weg.

Maar toch bestaat het lichaam volledig uit het voedsel dat we tot ons hebben genomen. Het gerecht is verdwenen, maar we bestaan uit ons dieet.